Over de kwaliteit van het resultaat
Er bestaan misverstanden over de kwaliteit die men van het digitaliseren van 8 mm films verwacht.
Natuurlijk wordt het resultaat in een hoogwaardig formaat opgeslagen, maar het is niet juist om te denken dat de kwaliteit vergelijkbaar is met de huidige 4K opnamen die met digitale camera’s worden gemaakt. Er wordt met de grootste zorg een zo goed mogelijk resultaat nagestreefd, toch zijn er een aantal factoren die hier invloed op hebben.
1. Het formaat van het oorspronkelijke beeld: dit is 4,5 x 3,3 mm (15 mm2) bij single8.
Even ter vergelijk: een ouderwetse dia is 36 x 24 mm ( 864 mm2).
Om de beelden op een zelfde filmdoek te kunnen zien moet de film dus 58x zo groot worden vertoond als de dia.
Bij Super8 is het 42x.
Het is een wonder dat er überhaupt nog scherpte in een film zit, zou je zeggen.
2. De kwaliteit van de opname. Vaak zijn er aan de randen van de filmopnamen stofdeeltjes en kleine haartjes te zien. Deze hebben in de camera zelf gezeten tijdens de opname en staan op alle beeldjes. Om hier niet al te veel last van de hebben kan tijdens het digitaliseren wat meer ingezoomd worden op het beeld, maar dat kan weer verlies van belangrijke onderdelen van de opname teweegbrengen. Een delicate balans dus.
3. De manier waarop het materiaal bewaard is kan ook grote invloed hebben op de kwaliteit. Zonlicht, vocht, water, rook, stof, het kan allemaal invloed hebben gehad.
Het is algemeen bekend dat de meeste opnamen op celluloid langzaam achteruit gaan in kwaliteit.
4. De kwaliteit van de indertijd gebruikte projector van invloed. Als deze niet goed schoon was, kunnen die krassen in de emulsie veroorzaakt hebben.
Ze geven natuurlijk wel een authentieke uitstraling … maar ze zijn niet meer te verwijderen en maken nu onderdeel van de beelden uit.
Met dit in het achterhoofd wordt gestreefd naar een optimale instelling van de apparatuur, die samen met de professionele software zorgt dat het best mogelijke resultaat wordt geleverd. De brede ervaring die KlijnFoto heeft op dit gebied komt hierbij goed van pas.
Het verschil in 8mm formaten
De 8mm aanduiding heeft betrekking op de breedte van de film.
Single8 heeft iets grotere gaatjes, waardoor er minder ruimte over is voor het daadwerkelijke beeld: 4,5×3,3mm (14,85 mm2)
Super8 heeft iets kleine gaatjes, die ook iets verder uit elkaar zitten, waardoor het beeld 4,01×5,79mm groot is geworden (23,22 mm2)
Doordat er kleinere beeldjes op een Single8 film staan, zijn er iets meer beeldjes op dezelfde lengte film. Een spoeltje van 7 cm met Super8 film bevat ca. 3:20 min beeld, bij Single8 is dat ca. 3:42 min. Pas nadat de film is gescand blijkt dus de werkelijke lengte, waarbij lege stukken aan het begin of het eind worden verwijderd voordat berekend wordt wat het digitaliseren kost. Daarom kan vooraf nooit exact worden aangegeven wat de kosten worden, tenzij daarover afspraken worden gemaakt.
De tarieven voor het digitaliseren van 8mm films staan hier.
De snelheid van de opname is ook van belang. Deze is standaard 18 beelden per seconde bij Super8 films en 16 bij Single8 films. De meeste filmscannerapparatuur levert beelden met een snelheid van 20 beelden per seconde, waardoor bijv. lopende mensen te snel bewegen. Klijnfoto zorgt ervoor dat de film op de correcte snelheid wordt gezet. Ook wordt in de nabewerking de film gestabiliseerd, waardoor ‘onrustig opgenomen beelden’ worden verbeterd.
Het herkennen van een 8mm film met een geluidsspoor kun je zelf doen door te kijken of er een bruine rand langs de film zit.
In sommige gevallen zit er aan één kant een spoor, soms aan beide kanten.
In het plaatjes hiernaast staat bovenaan een film zonder geluid, daaronder een met twee sporen en onderaan een voorbeeld met één spoor.
N.B. Op dit moment kan KlijnFoto geen 8mm films met geluid omzetten, maar er kan in overleg naar een oplossing worden gezocht.
